- kif atmaq
- küflenmek
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
atmaq — f. 1. Bir şeyi əlindən buraxaraq yaxına, ya uzağa tullamaq, fırlatmaq. Yol daşını yol quşuna; Atma, qardaş, kərəm eylə. X.. <Usta> . . əlindəki gül dəstəsini yemək masasının üstünə atdı. M. Hüs.. Nisa kömür qabını yerə atıb gəldi. M. C.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kif — is. Çürüyən və ya nəm şeylərin üstündə nazik qat şəklində əmələ gələn yüngül, yumşaq mikroskopik göbələkciklər. Qoca gözlərini açanda özünü . . kif qoxuyan bir zirzəmidə gördü. M. Rz.. 1) Kif atmaq (bağlamaq, basmaq, tutmaq) – üstü kiflə örtülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiflənmək — f. 1. Üzü kiflə örtülmək, kif atmaq, kif bağlamaq. Qərənfil xala Camal əmiyə dörd iri fətir uzadaraq: – Bunları təktək qoy, çünki çim süddə yoğurmuşam, kiflənə bilər. Ə. Vəl.. 2. məc. Uzun müddət bir yerdə qalmaq, xarab olmaq, inkişafdan qalmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
porramax — (Şəki) kif atmaq. – Çox qalanda çörəx’ porri:r … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti